مامان هاتون کیست؟
چند روز پیش راجع به تاریخچه داروی دیجوکسین می‌خواندم و از ویلیام ویترینگ به مامان هاتون (mother hutton) رسیدم. در داستان‌ها آمده که مامان هاتون یک داروساز اهل بریتانیا در قرن ۱۸ بوده که برای اولین بار از دیجیتالیس برای درمان مشکلات قلبی استفاده کرده است. از ایشان به نام‌های خانم هاتون یا پیرزن شراپشایر نیز یاد می‌شود. شراپشایر ناحیه‌ای است در بریتانیا.
این طور که به نظر می‌رسد مامان هاتون به طب سنتی یا گیاهی علاقه‌مند بوده و به خاطر توانایی‌اش در درمان بیماری‌های قلبی و کلیوی شهره خاص و عام بوده است. او متوجه شد که گیاه foxglove یا دیجیتالیس پورپورا در درمان موارد فوق اثر دارد. گیاه گفته شده را با یک سری گیاه دیگر مخلوط می‌کند و یک چای جادویی برای درمان بیماران با مشکلات قلبی می‌سازد.
در سال ۱۷۷۶ دکتر کالی رئیس دانشکده پزشکی دانشگاه آکسفورد با بیماری که مبتلا به dropsy (ادم) بوده به نزد هاتون می روند و ایشان بیمار را به طور کامل درمان می‌کند. لازم به ذکر است که dropsy در آن زمان بیماری کشنده ای به حساب می‌آمده. ویلیام ویترینگ که بر خلاف مامان هاتون پزشک آکادمیک همان منطقه بوده، داستان بهبودی بیمار را می‌شنود و از مامان هاتون درخواست می‌کند که فرمول این چای جادویی را به او بفروشد. بعد از کلی اصرار و صحبت فرمول جادویی را بدست می‌آورد بعد مقاله ای تحت عنوان An Account of the Foxglove and Some of Its Medical Uses منتشر می‌کند.
واقعیت ماجرا این است که فردی به نام مامان هاتون وجود نداشته و این شخصیت فقط یک تصویر تبلیغاتی برای شرکت دارویی بوده است. در کارهای ویترینگ هیچ اشاره ای به ملاقات با یک خانم پیر یا فردی به اسم خانم هاتون وجود ندارد. از سال ۱۹۲۸ بعد از عکس تبلیغاتی، مادر هاتون جلوه واقعی به خودش می گیرد و قهرمان داستان می‌شود و داستان طوری نقل می‌شود که دکتر ویترینگ او را گول زده و دارو را به نام خودش ثبت کرده است. برای اطلاعات بیشتر مقاله‌ای در سایت پاب‌مد به نام Withering and the foxglove: the making of a myth گذاشته شده که می‌تواند پرده از راز این باگی تاریخی بردارید.
اولین باشید که نظر می دهید